Door Tamara van der Snoek, dierenarts. Werkzaam bij Dierenkliniek Klaver4Dieren.
Het eosinofiel granuloom bij de kat is een typische afwijking op de huid of in de mondholte.
Het wordt eigenlijk het “eosinofiel granuloom complex” (ECG) genoemd, want het kan namelijk op meerdere plaatsen voorkomen en soms ook op meerdere plaatsen tegelijk. Er zijn 3 uitingsvormen: 1) eosinofiel granuloom, 2) indolent ulcus, 3) eosinofiele plaque. Deze uitingsvormen kunnen afzonderlijk van elkaar voorkomen maar ook in combinatie.
Eosinofiel granuloom:
De huidplek ziet er als volgt uit: enkelvoudig, verheven, stevig, langwerpig of rondachtig en gezwollen en kan geel tot roze van kleur zijn. Ook kan de huidplek er kaal uitzien of als een zweer, maar het is niet pijnlijk en het jeukt niet. De huidplekken kunnen overal voorkomen, maar komen meestal voor in de knieholte (langwerpige variant, ook wel het ““lineair granuloom” genoemd) en op de kin of op de onderlip (zwelling). De dichtstbijzijnde lymfeknopen kunnen vergroot zijn. De afwijkingen in de mondholte zien er als volgt uit: rondvormig of verheven, goed omschreven en meestal op de tong of op het gehemelte. Hierbij kan een kat verschijnselen vertonen van minder of niet eten, kwijlen en moeilijk slikken.
Indolent ulcus:
Een goed begrensde zwelling of een zweervormige afwijking van de bovenlip. Het oppervlakte is geel tot roze van kleur. Het kan eenzijdig voorkomen, maar ook tweezijdig. Meestal komen ze voor op de bovenlip, maar het kan ook in de bek voorkomen.
Eosinofiele plaque:
Lijkt op het eosinofiel granuloom, maar dan uitgebreider en vochtig. Het zijn enkelvoudige of meerdere huidplekken die goed omschreven zijn, verheven, gezwollen en kunnen eruit zien als een zweer (plaque). Meestal wordt dit gezien op de buik of in de liezen. De huidplekken kunnen gepaard gaan met veel jeuk. Het wordt meestal gezien bij jonge katten en tot middelbare leeftijd. De dichtstbijzijnde lymfeknopen kunnen vergroot zijn.
Oorzaak
De afwijkingen op de huid en in de mondholte zijn ontstekingsreacties en die worden gevormd door een bepaald type ontstekingscel (ook wel witte bloedcel): de eosinofiel. Vandaar de naam “eosinofiel granuloom”. De veranderingen kunnen ontstaan door een overgevoeligheidsreactie of allergie (zoals vlooienallergie, insectenbeetovergevoeligheid, voedselovergevoeligheid, omgevingsallergie = atopie).
Diagnose
De diagnose wordt gesteld aan de hand van het (typische) uiterlijk en het uitsluiten van andere mogelijke oorzaken. Eventueel kan de diagnose bevestigd worden door middel van celonderzoek of weefselonderzoek van een huidbiopt.
Therapie
De aanwezige huid- en mondholteafwijkingen worden behandeld met een ontstekingsremmer (zoals cyclosporine en corticosteroïden) om de allergische reactie af te remmen. Als er ook sprake is van een huidinfectie, dan wordt deze ook behandeld (meestal met een antibiotica kuur). Het is echter ook van belang om achter de oorzaak te komen (zie eerder), anders blijft de allergie aanwezig en kunnen de plekken weer terug komen. De prikkel die de allergie uitlokt, moet worden weggenomen. Dat houdt in dat vlooienbestrijding en evt. een strikt hypoallergeen dieet onderdeel kunnen zijn van de behandeling.
Helaas lukt het niet in alle gevallen om achter de oorzaak te komen. In deze gevallen wordt er gezocht naar een zo laag mogelijke onderhoudsdosering van de ontstekingsremmer (symptomatische behandeling).
Bronnen:
Boek: Small Animal Dermatology 3th Edition, K.A. Hnilica, Elsevier 2011
Website: https://www.mcvoordieren.nl/eosinofiel-granuloom
Website: https://dermvettacoma.com/eosinophilic-granuloma-complex-cats/